I had just stopped crying. I cried like someone had died. Mr Dreamheart thought someone died. I guess someone did die. A part of me. A whole world, died. I’m a big girl, that’s what I keep telling myself. And tomorrow I’ll be going to class with a pair of puffy eyes. I didn’t ask for that. For my eyes to be puffy. I didn’t ask to be heartbroken, too. None of the things that made me cry were stuff I asked for. None. But a whole world died. And Mr Dreamheart thought someone died. And I cried. What more could I do? Nothing. It just, died.

So I thought heartbreaks are stuff that hurt your heart. But a heartbreak hurts your everything. I was hurt all over. I’m still aching all over. I remembered telling someone, ‘Jangan lukakan perasaan orang, susah nak ubatkan. Sedangkan gelas kaca yang serpih pun, bila dilekat semula nampak parutnya, apa lagi hati manusia.’ And I’d just realized how true that statement is. A heart that breaks will heal, but there will always be scars left.

I do believe my heart will heal. And I do hope the scars will vanish, too.

No one breaks my heart, if anyone’s wondering. Time did. Time flew and suddenly I’m all grown up so my heart breaks. My time came. So did my first heartbreak. And God how it hurt! How it hurt so badly I thought I’d cry myself to sleep just so I could wake up to another morning realizing it was all just a dream. And God that is definitely wishing too much. Because it wasn’t. That’s why it hurts even more.

Peter Pan was a genius for choosing to not grow up. If I could choose the same, I think I would.

Then I won’t have to cry. And I won’t have to wish it didn’t happen.

Growing up sucks.

For now.

Yeah.

For now.

T.T

Hindi ako mangmang gaya ng iniisip mo;

Marunong lang ako tumahimik kapag di tama ang nasa utak ko.

Hindi ako tanga para laitin mo;

Marunong lang ako magpakumbaba sa mga taong may sira sa ulo.

Hindi ako manhid para saktan mo;

Marunong lang akong magtimpi at magpasensya sa mga katulad mo.

Hindi ako bulag na hindi nakakakita sayo;

Ayoko lang punahin ang mga maling hindi mo mabago.

Hindi rin ako bingi gaya ng inaakala mo;

Naririndi lang ako sa mga paulit-ulit na pagdadahilan mo.

Hindi ako lalong pipi tulad ng sinasabi mo;

Wala lang akong tinig para magpaliwanag ulit sayo.

Hindi ako perpektong tao;

Nagkakamali rin ako kahit di ko gusto.

Hindi rin ako pikon kumpara sayo;

Ngunit nauubos din ang aking pisi at mahirap maamo.

Hindi ako isang inutil na walang silbi;

Marunong lang akong mamili ng mga taong dapat kong ipagbunyi.

Hindi ako karapat-dapat para iyong ipagmalaki;

Marami akong nagawang tama ngunit marami ring mali.

Hindi ako nagmamahal ng hindi bukal sa puso;

Totoo akong kausap at wala akong niloloko.

At hindi ako naghihintay ng kapalit sa mga nagawa ko;

Gusto ko lang ibigay din sakin ang nararapat para sa mga ito.

FOR YOU !! MERLYN !!

ito'y buong puso kong isinulat para sayo

sa kabila ng masakit na katotohanan

na kahit kailan ay hindi mo malalaman

na ikaw ang siyang tinutukoy ng liham kong ito.

alam mo ba...

kahit hindi ka magsalita,

buo na araw ko nasa tabi lang kita.

sana mabanggit mo kahit minsan,

na naging masaya ka dahil ako ang iyong kasama.

Handa akong ipagsigawan sa buong mundo

ang tunay kong nararamdaman sayo...

at alam kong kahit ikaw ay nasa tabi ko pa

hindi mo rin maririnig ang tibok nitong puso ko,

ang puso kong nanghihina kasisigaw ng pangalan mo...

Sa kabila ng kirot at sakit dito sa puso ko

na dulot ng labis kong pagmamahal ko sayo

ay ikaw pa rin magpa-hanggang ngayon

ang dahilan kung bakit tumitibok pa ito...

pagmasdan mo ang mga luha ko,

para maunawaan mo ang laman ng aking puso,

at nang maramdaman mo ang pag-ibig ko sayo

na nakakubli sa bawat patak nito...

hindi ko magawang ilihim ang pananabik sayo

ang maging bahagi sa bawat daang nilalakbay mo,

ayaw kong sundan ang mga yapak na tinatahak mo,

ngunit bakit ganito...?

hindi ko maihakbang ang mga paa ko papalayo sayo..

wala na akong lakas pa

hindi ko na maitago ang luha sa aking mga mata..

at hindi ko na rin kayang pigilan pa

ang aking mga ngiting dahan dahan nang nawawala...

hindi ko hihilingin na ibsan mo ang aking kalungkutan,

bigyan mo lang ako ng kaunting pag-asa,

na balang araw ay makakalimutan din kita.

Na isang araw, mawawala ka na rin sa isip ko

at tuluyan ng maglalaho sa loob ng puso ko...

sana...

maintindihan nitong aking isipan,

na kailanman ay hindi mo magagawang tandaan,

ang mahahalagang bagay na hindi ko kayang kalimutan…

at sana...

matanggap nitong aking puso,

ang katotohanan na mas magiging masaya ka

kung wala ako sakung wala sa buhay mo...

I LOVE YOU MALLOW'x

Kala mu bua wla lahn am lhat ?

Kala mu simpleng love lahn ?

then that's wrong ..

Even though i loved just for instant ..

I know you mean everything to me ..

But you didnt know that ...

I NEDD YOU MORE THAN YOU NEED YOU ♥ ;(

SI MA'AM AGUSTIN NA MBAGSIK :|

Heto ang isang matipono't kagalang-galang kong guro,

Sa tikas at tindig walang kaparis parang ginto,

Hindi masaling ang Kaisipan o malito man lamang,

Napakagaling manalumpati malupit ang katagang binibitawan.

Wag kang magkakamali o paese-ese sayong kasagutan,

Kapag ika'y tinanong binitawan mo'y dapat panindigan,

S'ya ang tinik at balakid ng kaklase kong makulit,

Nakatikim din sila sa wakas ng asukal na mapait.

Nagmistulang tinik na nakaharang sa pintuan ng kakulitan,

Isang mataas na pader na dapat mong maraanan,

Ibang klaseng ibon s'ya kung ikukumpara,

parang agila sa kalawakan na di matinga-tingala.

Ulti mong ako'y abot-abot ang hinanaing sa guro kong ito,

Sapagkat sa unang pagkakataon ay ibinagsak ako,

Luha ko'y pumatak sa lupa ng makitang markang di kaaya-aya,

Sa galit at hinagpis itong aking nagawa.

Nag alay ng isang tulang nagmimistulang bata,

Na nais ay katarungan sa kanyang laruang nasira,

Kaawaan mo sana ako mahal kong maestro,

Ginawa ko nang lahat ngunit bakit nagkaganito?